Het Boenox kwartet valt meteen op door zijn eigenzinnige samenstelling van lage strijkers (cello en contrabas) en dubbelrieten (fagot en hobo). Het viertal deinst er niet voor terug om van het klassieke pad af te wijken, het dwars te kruisen en eroverheen te springen. Vooral in eigen werk, maar ook in 'op het lijf geschreven' hedendaagse composities verkennen ze de grensgebieden tussen klassiek, jazz, pop, rock en electronica.